Η σύγχρονη «Ελλάδα» είναι ίσως το μοναδικό κράτος στη γη όπου η βλακεία έγινε πανδημία και απειλεί μια ολόκληρη κοινωνία. Και πώς να 'ταν αλλιώς τα πράγματα; Όταν το παιδί πηγαίνει στο σχολείο, ακούει βλακείες. Όταν πάει κάπου με το λεωφορείο, ακούει βλακείες. Όταν περνάει από την πλατεία ακούει πολιτικούς να λένε βλακείες. Όταν, πλέον σπίτι, ανοίγει την τηλεόραση, ακούει βλακείες. Επίσης μαθαίνει πως η αγένεια είναι κάτι φυσιολογικό και βασικό χαρακτηριστικό του κάθε «μάγκα». Το επόμενο πρωί θα πάει στο περίπτερο της γειτονιάς του, θέλοντας να αγοράσει μια τυρόπιτα, και εκεί θα ακούσει άλλες βλακείες.
Αυτό το παιδί θα γίνει σχεδόν µε µαθηµατική ακρίβεια βλάκας. Ένας κομπλεξικός άνθρωπος για τον οποίο θα φταίνε πάντα οι άλλοι και ποτέ ο ίδιος για τη μιζέρια και φαυλότητα του. Ένας άνθρωπος ανώριμος, ανίκανος για πολιτική σκέψη και άρα καταδικασμένος να περιμένει πάντα μεσσίες που θα λύσουν με μαγικό τρόπο τα προβλήματα του (άρα αυτός δε χρειάζεται να αλλάξει), που στην τελευταία ανάλυση έγκεινται στο δημόσιο μηχανισμό αποβλάκωσης (εκκλησία, κόμματα, ΜΜΕ, σχολεία), στην επικρατούσα φαυλοκρατία. Αυτή η φαυλοκρατία χαραμίζει την νεολαία και ληστεύει τα όνειρα της. Πρέπει λοιπόν να καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε να μη χαθεί άλλη μια γενιά στη βλακεία και στο βούρκο της φαυλοκρατίας.
Επιτέλους, μη κλέβετε από τα παιδιά το δικαίωμα στη λογική. Ο άνθρωπος είναι έλλογο ον, συνεπώς, η συστηματική αποβλάκωση του αποτελεί έγκλημα κατά της φύσης του. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να στερεί από τον άλλον τη φύση του. Μια κοινωνία που καταστρέφει συστηματικά τη λογική των παιδιών της, είναι μια εγκληματική και υπό διάλυση κοινωνία, της οποίας οι θύρες είναι κλειστές για τον ανθρωπισμό, αλλά ορθάνοιχτες για τον ολοκληρωτισμό και, ως εκ τούτου, για τη διαφθορά, δεισιδαιμονία, συνωμοσιολογία, αποσύνθεση και εν τέλει για την απόλυτη καταστροφή. Υπό το πρίσµα αυτό, έχουμε κάθε μέρα εκλογές στην Ελλάδα και εξαρτάται από εμάς ποιό «κόμμα» θα κερδίσει: η βλακεία ή ο ορθολογισμός.
Αυτό το παιδί θα γίνει σχεδόν µε µαθηµατική ακρίβεια βλάκας. Ένας κομπλεξικός άνθρωπος για τον οποίο θα φταίνε πάντα οι άλλοι και ποτέ ο ίδιος για τη μιζέρια και φαυλότητα του. Ένας άνθρωπος ανώριμος, ανίκανος για πολιτική σκέψη και άρα καταδικασμένος να περιμένει πάντα μεσσίες που θα λύσουν με μαγικό τρόπο τα προβλήματα του (άρα αυτός δε χρειάζεται να αλλάξει), που στην τελευταία ανάλυση έγκεινται στο δημόσιο μηχανισμό αποβλάκωσης (εκκλησία, κόμματα, ΜΜΕ, σχολεία), στην επικρατούσα φαυλοκρατία. Αυτή η φαυλοκρατία χαραμίζει την νεολαία και ληστεύει τα όνειρα της. Πρέπει λοιπόν να καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε να μη χαθεί άλλη μια γενιά στη βλακεία και στο βούρκο της φαυλοκρατίας.
Επιτέλους, μη κλέβετε από τα παιδιά το δικαίωμα στη λογική. Ο άνθρωπος είναι έλλογο ον, συνεπώς, η συστηματική αποβλάκωση του αποτελεί έγκλημα κατά της φύσης του. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να στερεί από τον άλλον τη φύση του. Μια κοινωνία που καταστρέφει συστηματικά τη λογική των παιδιών της, είναι μια εγκληματική και υπό διάλυση κοινωνία, της οποίας οι θύρες είναι κλειστές για τον ανθρωπισμό, αλλά ορθάνοιχτες για τον ολοκληρωτισμό και, ως εκ τούτου, για τη διαφθορά, δεισιδαιμονία, συνωμοσιολογία, αποσύνθεση και εν τέλει για την απόλυτη καταστροφή. Υπό το πρίσµα αυτό, έχουμε κάθε μέρα εκλογές στην Ελλάδα και εξαρτάται από εμάς ποιό «κόμμα» θα κερδίσει: η βλακεία ή ο ορθολογισμός.
