28.10.2012

Επιστολή ενός νεαρού Έλληνα προς τον Ντέσνερ

Η επιστολή εστάλει αρχές Αυγούστου του «2012».
Sekretariat der Giordano Bruno Stiftung
Haus WEITBLICK
55430 Oberwesel

Αξιότιμε κ. Ντέσνερ,

είναι τιμή μου να απευθύνομαι γραπτώς σ’ εσάς μέσω αυτής της επιστολής.

Ονομάζομαι Στυλιανός Κ., είμαι 23 ετών και ζω στην πόλη […] της Γερμανίας.

Σας γράφω αυτό το γράμμα για να εκφράσω τον θαυμασμό και την ευγνωμοσύνη που τρέφω απέναντι σας. Θαυμάζω ιδιαίτερα το θάρρος, τον ανδρισμό και την δραστηριοποίηση σας σχετικά με την αποκάλυψη της αλήθειας για τον χριστιανισμό και την ιστορία του. Η επιλογή σας, να πάρετε τον δύσκολο δρόμο, να «ξετυλίξετε» και να τα καταδείξετε τα εγκλήματα αυτού του αδίστακτου συστήματος στο «φώς της ημέρας» με συγκίνησε πολύ. Η συγκίνηση μου είναι μεγάλη επειδή αντιλαμβάνομαι ότι αντιμετωπίσατε μεγάλες δυσκολίες και κάνατε πολλές θυσίες προκειμένου να συνεχίσετε ανένδοτος και τίμιος την πορεία που επιλέξατε να ακολουθήσετε. Γράφοντας για τα εγκλήματα αυτής της σέκτας της ερήμου και της ερημώσεως, γράφετε ταυτόχρονα την ιστορία των εθνών που σκότωσε ο χριστιανισμός, ανάμεσα στα οποία συμπεριλαμβάνεται δυστυχώς κι το δικό μου έθνος, τον ιθαγενή και εθνικό Ελληνισμό της αρχαιότητας και της βυζαντινής περιόδου.

Ο γράφων είναι εθνικός Έλληνας. Εμείς οι εθνικοί Έλληνες ανήκουμε σ’ εκείνους τους ανθρώπους, τους εθνικούς, οι οποίοι, συκοφαντημένοι ως «παγανιστές» και «ειδωλολάτρες», καταγράφτηκαν στην ιστορία που έγραψαν ξένοι κατακτητές. Είμαστε μια μικρή μειοψηφία στην Ελλάδα που δεν αναγνωρίζεται νομικά ως τέτοια από το υπόδουλο στην ορθόδοξη θεοκρατία ελληνικό κράτος, παρά τις πολυάριθμες διαμαρτυρίες και σχετικές επιστολές. Είμαστε Έλληνες, οι οποίοι εδώ κι 40 χρόνια πορευόμαστε στην οδό της παλινόρθωσης του αυτόχθονου και πάτριου ελληνικού έθους, πολιτισμού και της θρησκείας του, και της υπεράσπισης του Ελληνισμού με πρότυπο τους Ιθαγενείς της Βόρειας Αμερικής. Καθ’ οδόν προς την αποκατάσταση του Ελληνισμού, πολλοί από εμάς ήρθαμε σε σύγκρουση με τους ορθόδοξους θεοκράτες, οι οποίοι δια της επιρροής τους στα Μ.Μ.Ε., τα σχολεία, την δημόσια ζωή και το υπουργείο «Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού» επέβαλαν και επιβάλλουν τα Δικά τους.

Οι πολίτες της Ελλάδας δεν γνωρίζουν τίποτα για την εθνοκοτονία του Ελληνισμού, επειδή το θέμα αυτό είναι κατά κάποιο τρόπο ταμπού. Το βυζάντιο και το νεοελληνικό κράτος προπαγανδίζονται ως συνέχεια της αρχαιότητας και του Ελληνισμού, ακόμη και στα σχολεία παρουσιάζουν τον χριστιανισμό ως μια αυθεντική ελληνική παράδοση που τάχα έσωσε τον ελληνικό πολιτισμό από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η μετάβαση από την «ειδωλολατρία» στην «αληθινή θρησκεία» ήταν ειρηνική, μας λένε. Ο Ελληνισμός, λένε οι δημαγωγοί της θεοκρατίας, ενώθηκε με τον χριστιανισμό. Προπαγανδίζουν μάλιστα και περί «σύζευξης του Ελληνισμού με το βυζάντιο». Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, κανείς στην Ελλάδα δεν γνώριζε για τις σφαγές κατά των Ελλήνων, τις καταστροφές των αρχαίων ναών, τους νόμους των Βυζαντινών αυτοκρατόρων εις βάρος των αρχαίων παραδόσεων και τους διωγμούς. Κανείς δεν μιλούσε γι’ αυτά τα πράγματα.

Μόλις τη δεκαετία του 1990 θίχτηκε αυτό το «ταμπού», όταν ο Έλληνας ιστοριογράφος Βλάσης Γ. Ρασσιάς δημοσίευσε τα βιβλία του για την εθνοκτονία των Ελλήνων. Παρά τις πολλές απειλές, δεν έπαψε να ασκεί τη συγγραφική δραστηριότητα του, συνέχισε να γράφει βιβλία, να πραγματοποιεί διαλέξεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό με θέμα την ελληνική εθνοκτονία και να δίνει συνεντεύξεις σχετικά με την ιστορία της ελληνικής εθνοκτονίας. Κάποιοι έβαλαν φωτιά στο βιβλιοπωλείο ενός άλλου Έλληνα, άλλοι έκαψαν το σπίτι ενός τρίτου Έλληνα Εθνικού. Κι όλ’ αυτά, επειδή οι άνθρωποι αυτοί «τόλμησαν» να ανοίξουν το στόμα τους και να καταδικάσουν εγκλήματα που δεν έπρεπε ποτέ να είχαν κουκουλωθεί. Εκτός από αυτά, αντιμετωπίσαμε και αντιμετωπίζουμε οργανωμένες συκοφαντίες και κακολογίες εις βάρος μας από ορθόδοξους «απολογητές». Προσπάθησαν να μας παρουσιάσουν ως αναξιόπιστους ή απατεώνες. Δεν υπήρξαν ούτε συγκρούσεις, ούτε δολοφονίες, λένε – μόνο αγάπη… Παίζουν, σε συμφωνία με τη φύση του χριστιανισμού, με τα μυαλά των ανθρώπων, χρησιμοποιώντας παλιές ιστορίες από ένα «καλάθι γεμάτο από κόλπα» για να δημιουργήσουν φόβο και τρόμο: ότι είμαστε τάχα «σατανιστές», «όργανα του διαβόλου» κπλ.

Έφτασαν μάλιστα σε σημείο να χρησιμοποιήσουν ακόμη κι αξιολύπητες θεωρίες συνωμοσίας και τον αντισημιτισμό που οι ίδιοι έβαλαν στα κεφάλια των ανθρώπων, για να μας πλήξουν. Επίσης, προσπαθούν να μας παρουσιάσουν ως «Εβραίους», «Μασόνους» και «συνεργάτες του Κακού», αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι ξέρουν και κάνουν καλά τη δουλειά τους, αφού έχουν την εμπειρία δυο χιλιάδων χρόνων στο να υποκινούν τη μισή ανθρωπότητα εναντίον της άλλης μισής, και να παίζουν «ποδόσφαιρο» με τα μυαλά του κόσμου.

Μέσα σε αυτή την ανακατωσούρα μεταφράστηκε και εκδόθηκε στα ελληνικά ο πρώτος τόμος του πολύτομου έργου σας «Η εγκληματική ιστορία του χριστιανισμού». Το βιβλίο έσκασε σαν βόμβα στο «στρατόπεδο» των φανατικών χριστιανών και θεοκρατών, οι οποίοι ακόμη ψάχνουν τρόπους να πλήξουν την αξιοπιστία σας.

Αλλά αυτό δεν έχει πλέον σημασία.

Η ουσία είναι πως γίνατε συνήγορος των Ελλήνων και δεν σιωπήσατε προκειμένου να «τα ’χετε καλά» με όλους, αλλά αντιθέτως ερευνήσατε, επενδύσατε χρόνο και ενέργεια προς όφελος της αλήθειας και δικαιοσύνης. Οι εθνικοί Έλληνες σας χρωστάμε πολλά και είμαστε βαθύτατα ευγνώμων για όσα προσφέρατε. Είστε, ειδικά για εμάς τους νεαρούς Έλληνες, ένας «ηρωϊκός» Άνθρωπος. Είστε ένας ιδιαίτερα μεγαλόψυχος άνδρας κι πραγματικά εύχομαι, με το πέρας των χρόνων, να κατέχω κι εγώ, έστω και σε μικρό βαθμό, κάποιες από τις αρετές που σας χαρακτηρίζουν.

Πόσο ζοφερός θα ήταν ο κόσμος εάν δεν υπήρχαν επιστήμονες σαν εσάς. Ο χριστιανισμός θα μπορούσε ανεμπόδιστα να ψεύδεται, να απατεωνίζει και να «αυτολιβανίζεται» ως «θρησκεία της αγάπης», κι όλα αυτά πάνω στις πλάτες των ανθρώπων, των οποίων οι πολιτισμοί κυριολεκτικά ρημάχτηκαν από αυτόν.

Έχω την εντύπωση ότι τιμάτε τα «παντελόνια που φοράτε» πολύ περισσότερο απ’ όλους τους ιστορικούς της Γερμανίας, που υπηρετούν κατεστημένα συμφέροντα. Η επιστήμη έχει ανάγκη από επιστήμονες σαν εσάς, για να μπορέσει να έρθει σε επαφή με τους ανθρώπους. Διότι, πώς να επωφεληθούμε απ’ αυτήν, όταν μας απομακρύνουν σκόπιμα από την γνώση, την οποία μας παρέχει; Διδάχτηκα πολλά από τα βιβλία και τη πορεία σας, κι γι’ αυτό σας ευχαριστώ από ψυχής, κ. Ντέσνερ. Θέλω να σας πω πολλά ακόμα, όμως δεν θέλω να σας απασχολήσω περισσότερο με το γράμμα μου.

Σας εύχομαι ό,τι καλύτερο για το μέλλον, δύναμη, υγεία και χαρά.

Ευχαριστώ που είστε ένας υπέροχος άνθρωπος και επιστήμονας.

Μετά τιμής,

Στυλιανός Κοροβίλας