12.11.2019

Ένα σχόλιο για τον νόμο περί βλασφημίας

Μόλις μάθαμε ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας θα αποσύρει τη διάταξη για την "βλασθημία που υπήρχε στον νέο Ποινικό Κώδικά μετά τις αντιδράσεις που προκάλεσε" (Καθημερινή). Ο υπούργος θέλησε να πλασσάρει τη διάταξη ως "προσπάθεια προστασίας των δικαιωμάτων θρησκευτικών μειονοτήτων", παραπέμποντας σε άλλες χώρες στην Ευρώπη με παρόμοια νομοθεσία (όπως ισχυρίζεται ο κ. Τσιάρας), οι οποίες όμως δεν είναι θεοκρατίες. 

Όποιος θέλει πραγματικά να προστατέψει τις μειονότητες και δεν τις χρησιμοποιεί απλά ως πρόσχημα για να υπηρετήσει άλλα συμφέροντα, δημιουργεί τις απαιτούμενες προϋποθέσεις που θωρακίζουν την κοινωνία από ρατσισμό και διακρίσεις. Καλλιεργεί ανθρωπισμό, ορθολογισμό και παιδεία με στόχο την καλοκαγαθία, δηλαδή πολιτισμό. Τί γίνεται όμως όταν ο πολιτισμός αναιρεί "άλλα συμφέροντα", πάει να πει τις άνομες επιθυμίες της θεοκρατίας; Τότε απλά δεν υπάρχει πολιτισμός.

Οι εθνικοί Έλληνες παρακολουθούμε με ανησυχία το μισαλλόδοξο κλίμα στη χώρα, τουλάχιστον από το "2010", όταν το ΥΣΕΕ συμμετείχε στην "Ημέρα Διαφορετικότητας" που διοργανώθηκε στην Αθήνα στα πλαίσια της εκστρατείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά των διακρίσεων ("Καταπολέμηση των διακρίσεων"). Ως εθνοθρησκευτική μειονότητα στην Ρωμαίικη κοινωνία έχουμε βιώσει διακρίσεις και απειλές. Γνωρίζουμε ότι αυτό δε θα σταματήσει έως ότου η κοινωνία αποβάλλει τα βυζαντινά κατάλοιπα που την εκβαρβαρίζουν και θεσπιστεί, επιτέλους, ο χωρισμός εκκλησίας - κράτους. Αν θέλει αυτό το κράτος να προχωρήσει, πρέπει να επαναφέρει τον ανθρωπισμό στον τόπο που τον γέννησε.