Ως Ελληνισμός χαρακτηρίζεται ο αυτόχθονας ελληνικός πολιτισμός, συμπεριλαμβανομένου του αξιακού συστήματος, του έθους και της θρησκείας του («πολυθεϊσμός»). Αποτελεί επίσης την εθνική ταυτότητα των αρχαίων και μεσαιωνικών Ελλήνων (Πλήθων, Μάρουλος κ.ά.). Συνεπώς, ο Ελληνισμός είναι ένας εθνισμός. Ο όρος «Ελληνισμός» σημαίνει «των Ελλήνων [...]. ΙΙ. χρήση ενός καθαρού ελληνικού στιλ και ιδιώματος [...].» (H. Liddell, R. Scott: A Greek-English Lexicon, σελ. 536, 9η έκδ., Νέα Υόρκη 1996). Στην αρχαιότητα ο όρος «χαρακτήριζε τη γνώση της ελληνικής γλώσσας και επί πλέον την υιοθέτηση της ελληνικής κουλτούρας και θρησκείας» (H. Heinen: Geschichte des Hellenismus, σελ. 9, Μόναχο 2003). Κοντολογίς, ο Ελληνισμός είναι «ο ελληνικός τρόπος ζωής» (R. Horsley: Paul and Empire, σελ. 206, Χάρισμπουργκ 1997). Αλλά προς αποφυγήν παρεξηγήσεων εξηγούμε ότι με «Ελληνισμό», με την αυθεντική σημασία του όρου, δεν εννοούμε τη Ρωμιοσύνη (ελληνόφωνη χριστιανοσύνη), το Βυζάντιο ή το Ελλαδικό Κράτος, αλλά αποκλειστικά και μόνο τον πολιτισμό που προέρχεται από το ίδιο το ελληνικό έθνος (εξού και ο όρος εθνικός Ελληνισμός).
Οι Έλληνες αποτελούν ένα έθνος. Η λέξη «έθνος» προέρχεται από την λέξη έθος («έθιμο, συνήθεια, χαρακτήρας, συμπεριφορά») και περιγράφει μία ομάδα ανθρώπων που μοιράζονται ένα κοινό έθος. Έλληνες είναι, επομένως, οι μετέχοντες του ελληνικού έθους → γλώσσα, θρησκεία, τρόπος ζωής («Ομιλία, και τα ιερά των θεών και οι θυσίες που έχουμε κοινό, και η ομοιότητα του τρόπου ζωής μας», Ηρόδ., 8.144). Οι Έλληνες είναι πολυθεϊστές ή «εθνικοί». Λατρεύουν δηλαδή το δικό τους ιδιαίτερο πάνθεον. Η ελληνική θρησκεία είναι πολυθεϊστική, ανιμιστική και μινωικής-μυκηναϊκής προέλευσης (E. James: Cult Of The Mother Goddess, Λονδίνο 1959). Ως ελληνική θρησκεία ορίζονται οι «θρησκευτικές αντιλήψεις και πρακτικές των αρχαίων Ελλήνων» (Εγκυκλ. Britannica: Greek Religion). Η ορθοπραξία και παλινόρθωση του ελληνικού πολιτισμού είναι τα βασικά χαρακτηριστικά όλων των εθνικών Ελλήνων, ανεξάρτητα από την φιλοσοφική σχολή στην οποία τυχόν ανήκουν.
Κύριος στόχος ελληνικών εθνικών συλλογικότητων είναι η πλήρης αποκατάσταση και αυτονομία του ελληνικού έθνους και η αναγνώριση της εθνοκτονίας του. Τόσο οι φορείς, όσο και ο ίδιος ο Ελληνισμός δεν ασχολείται με τις πολιτικές απόψεις, φιλοσοφικές προτιμήσεις ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό των μελών του. Δεν τον ενδιαφέρουν ούτε τον αφορούν οι ιδεολογίες, τα κόμματα και τεχνητά δίπολα της νεωτερικότητας (εθνικισμός-διεθνισμός, καπιταλισμός-λενινισμός). Όλα αυτά είναι ξένα προς τις εθνικές θρησκείες. «Με τον όρο εθνική θρησκεία εννοούμε μια θρησκεία, πνευματικότητα και κοσμολογία που στηρίζεται σταθερά στην παράδοση ενός συγκεκριμένου λαού. Κατά την άποψη μας, αυτό δεν περιλαμβάνει τις σύγχρονες αποκρυφιστικές ή αριοσοφιστικές θεωρίες/ιδεολογίες, ούτε τις συγκρητιστικές νεο-θρησκείες» (Ευρωπαϊκό Συνέδριο Εθνικών Θρησκειών, ECER). Ο Ελληνισμός είναι μια εθνική θρησκεία, κοσμοθέαση και ένας τρόπος ζωής• μια αυθεντική πολιτισμική εναλλακτική απέναντι στην «Εσπερία» [1], «Ανατολή» [2] και Ρωμιοσύνη [3].
1) Χριστιανισμός, κοινοβουλευτισμός, εθνικισμός, διεθνισμός, αποκρυφισμός, «νεοπαγανισμός», New Age.
2) Μονοθεϊσμός, θεοκρατία, μυστικισμός, ερμητισμός, σωτηριολογία, δυϊσμός, μοναχισμός.
3) Βυζάντιο, απολυταρχία, «ελληνοχριστιανισμός», φυλετισμός, αρχαιοκεντρισμός.
